Nowelizacja ustawy o promocji zatrudnienia nakłada wiele nowych zadań na starostę. Powiatowe urzędy pracy muszą wyodrębnić centra aktywizacji zawodowej. Nowe przepisy weszły w życie l lutego br.

W ramach powiatowych urzędów pracy we współpracy z samorządem gminnym mogą być na terenie gmin tworzone i prowadzone lokalne punkty informacyjno-konsultacyjne. Będą udzielać osobom zainteresowanym oraz pracodawcom informacji o możliwościach i zakresie udzielenia pomocy określonej w ustawie oraz rejestrowania bezrobotnych i poszukujących pracy. Zadania te są realizowane przede wszystkim przy wykorzystaniu systemów teleinformatycznych umożliwiających dostęp do rejestrów publicznych prowadzonych w powiatowych urzędach pracy.

Samorząd powiatu współpracuje z wojewódzkimi urzędami pracy w zakresie świadczenia podstawowych usług rynku pracy, w tym w opracowywaniu i aktualizacji informacji zawodowych oraz innych zasobów informacji dotyczących lokalnego rynku pracy przydatnych w poszukiwaniu pracy (dodany do art. 9 ust. l pkt 12a).

KOMPETENCJE STAROSTY

Starosta samodzielnie lub we współpracy z innymi organami, organizacjami i podmiotami zajmującymi się problematyką rynku pracy oraz pracodawcami, po zaopiniowaniu przez powiatową radę zatrudnienia, inicjuje i realizuje programy specjalne. Łączna kwota wydatków poniesionych na realizację programów specjalnych nie może przekroczyć 10 proc. wysokości środków Funduszu Pracy.

Na wniosek starosty:

• mogą być realizowane projekty pilotażowe, po przedłożeniu informacji charakteryzujących projekt ministrowi właściwemu do spraw pracy i uzyskaniu zgody tego ministra na realizację projektu pilotażowego,
• minister właściwy do spraw pracy może przyznać na realizację projektu pilotażowego środki z rezerwy dysponenta Funduszu Pracy (dodany art. 9c).
• Starosta pozbawi statusu bezrobotnego osobę, która odmówiła bez uzasadnionej przyczyny m.in. przyjęcia propozycji odpowiedniej pracy lub innej formy pomocy od dnia odmowy na okres: 120 dni w przypadku pierwszej odmowy, 180 dni w przypadku drugiej odmowy oraz 270 dni w przypadku trzeciej i każdej kolejnej odmowy.
• Starosta pozbawia osobę zarejestrowaną statusu poszukującego pracy, jeśli nie utrzymuje ona kontaktu z powiatowym urzędem pracy co najmniej raz na 90 dni w celu potwierdzenia zainteresowania pomocą określoną w ustawie, a także jeśli nie podjął albo przerwał studia podyplomowe lub szkolenie. Pozbawienie statusu następuje na okres 120 dni.

SZKOLENIA I ICH FINANSOWANIA

Szkolenia organizują PUP-y, biorąc pod uwagę zapotrzebowanie na określone zawody, specjalności czy kwalifikacje na rynku pracy. Urzędy pracy traktują priorytetowo zgłoszenia bezrobotnych bez kwalifikacji, którzy musza zmienić lub uzupełnić kwalifikacje lub którzy utracili zdolność do wykonywania dotychczasowej pracy. Pracodawca będzie mógł uzyskać premię ze środków Funduszu Pracy w wysokości 400 zł w ramach pomocy de minimis za każdy pełny miesiąc programu przygotowania zawodowego dla dorosłych (za jednego uczestnika), jeżeli będzie to wynikiem umowy zawartej ze starostą oraz gdy uczestnik zda odpowiedni egzamin (dodany art. 53j). Jeżeli starosta skieruje bezrobotnego na szkolenie, w okresie jego odbywania bezrobotnemu przysługuje stypendium finansowane ze środków Funduszu Pracy. Jego wysokość wynosi miesięcznie 120 proc. zasiłku (było 20 proc.), gdy liczba godzin szkolenia wynosi nie mniej niż 150 godzin oraz w przypadku niepodjęcia zatrudnienia w trakcie szkolenia. Osoba, która z własnej winy nie ukończy szkolenia, jest zobowiązana do zwrócenia kosztów, chyba że nastąpi to w wyniku podjęcia zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej. Starosta może zawrzeć z agencją zatrudnienia umowę na doprowadzenie skierowanego bezrobotnego będącego w szczególnej sytuacji na rynku pracy do zatrudnienia w pełnym wymiarze czasu pracy przez okres co najmniej roku (dodany art. 61b). Koszty szkolenia (finansowanego z Fundusz Pracy) wskazanego przez bezrobotnego - tzw. Indywidualnego, mogą wynieść nawet 300 proc. przeciętnego wynagrodzenia (ok. 90 tyś. zł).

WAŻNE!
ZASIŁEK DLA BEZROBOTNEGO WYNOSI PO 717 ZŁ PRZEZ PIERWSZE TRZY MIESIĄCE, A POTEM PO 563 ZŁ W OKRESIE POSIADANIA PRAWA DO ZASIŁKU. DO TEJ PORY BYŁA TO JEDNOLITA KWOTA 504,20 ZŁ MIESIĘCZNIE.